Ancient greek philosophy and the islamic tradition: the origins of social life, diversity, and political authority
The interplay between a naturalistic understanding of social origins and the vision of the ruler as God’s representative on earth is a major aspect of medieval and early modern Islamic political discourse. Ancient Greek philosophy had a formative influence on Islamic meditation regarding the origins...
| Subtitles: | Древнегреческая философия и исламская традиция: истоки социальной жизни, многообразия и политической власти Ежелгі грек философиясы және ислам дәстүрі: әлеуметтік өмір, алуантүрлілік және саяси биліктің көздері |
|---|---|
| Main Author: | |
| Format: | Electronic Article |
| Language: | English |
| Check availability: | HBZ Gateway |
| Journals Online & Print: | Drawer...
|
| Fernleihe: | Fernleihe für die Fachinformationsdienste |
| Published: |
Äl-Farabi Atyndaġy Ķazaķ Ūlttyķ Universitetí
2020
|
| In: |
Chabaršy. Dintanu serijasy
Year: 2020, Volume: 23, Issue: 3, Pages: 42-52 |
| Further subjects: | B
al-Fārābī
B исламская мысль B политическая философия B политическая власть B Political Philosophy B древнегреческая философия B ancient Greek philosophy B Islamic Thought B Political Authority B аль-Фараби |
| Online Access: |
Volltext (kostenfrei) Volltext (kostenfrei) |
| Summary: | The interplay between a naturalistic understanding of social origins and the vision of the ruler as God’s representative on earth is a major aspect of medieval and early modern Islamic political discourse. Ancient Greek philosophy had a formative influence on Islamic meditation regarding the origins of human society, the role of government, justice, and the qualities of the good ruler. The aim of the this article is to revisit the impact of the Greek legacy on various theories about the emergence of human society and political authority that were propounded medieval Islamic authors. In the first section of this article, I review the reception of ancient Greek sources in the Islamic world and reconsider their influence on subsequent debates about the nature and foundation of human society, especially during the ‘Abbāsid era. I will focus on Plato, Bryson, Themistius, and Nemesius, who depict human society as the corollary of human frailty and man’s requirement to procure the necessities of life. These authors articulate a naturalistic explanation of the origins of organized human society which reverberates in the philosophical and administrative literature of the ‘Abbāsid period. In addition, I will show how Qudāma b. Ja‘far and al-Fārābī facilitated the dissemination of Greek political ideas in the Islamic world and coupled Themistius’ rationale about communal association with the notion that rulership is related to a divine mandate for the sake of upholding social harmony. I will also demonstrate how these ideas reached their culmination in al-Ghazālī, who embraces a naturalistic approach to the creation of human society while proclaiming the ruler to be God’s shadow on earth in charge of maintaining order and implementing the ordinances of the sharī‘a. Взаимодействие между натуралистическим пониманием социальных истоков и видением правителя как представителя Бога на Земле является одним из основных аспектов средневекового и раннего современного исламского политического дискурса. Древнегреческая традиция оказала формирующее влияние на исламскую медитацию относительно происхождения человеческого общества, роли правительства, справедливости и качеств хорошего правителя. Целью данной статьи является пересмотр влияния греческого наследия на различные теории о возникновении человеческого общества и политической власти, которые были выдвинуты средневековыми исламскими авторами. В первом разделе этой статьи я рассматриваю восприятие древнегреческих источников в исламском мире и пересматриваю их влияние на последующие дебаты о природе и основах человеческого общества, особенно в эпоху Аббасидов. Я сосредоточился на учениях Платона, Брайсона, Фемиста и Немезиды, которые описывали человеческое общество как следствие человеческой слабости и самодостаточности. Эти авторы формулируют натуралистическое объяснение происхождения организованного человеческого общества, которое находит отражение в философской и административной литературе периода Аббасидов. Кроме того, в статье раскрывается как Кудама б. Джафар и Аль-Фараби способствовали распространению греческих политических идей в исламском мире и соединили рассуждения Фемистия о общинном объединении с представлением о том, что правление связано с божественным мандатом ради поддержания социальной гармонии. Я также продемонстрирую, как эти идеи достигли своей кульминации в учениях Аль-Газали, который придерживается натуралистического подхода к созданию человеческого общества, провозглашая правителя тенью Бога на земле, ответственного за поддержание порядка и выполнение предписаний шариата. Әлеуметтік бастаулар туралы натуралистік түсінік пен билеушінің Құдайдың жердегі өкілі ретіндегі көзқарасы арасындағы өзара байланыс ортағасырлық және қазіргі заманғы исламдық саяси дискурстың негізгі аспектілерінің бірі болып табылады. Ежелгі грек дәстүрі адамзат қоғамының пайда болуына, үкіметтің рөліне, әділеттілікке және жақсы билеушінің қасиеттеріне қатысты исламдық медитацияға қалыптастырушы әсер етті. Бұл мақаланың мақсаты грек мұраларының ортағасырлық ислам авторлары алға тартқан адамзат қоғамының пайда болуы және саяси билік туралы әртүрлі теорияларға әсерін қайта қарау болып табылады. Мақаланың бірінші бөлімінде ежелгі грек дереккөздерін ислам әлемінде қабылдауды қарастырамын және олардың адамзат қоғамының табиғаты мен негіздері туралы, әсіресе, Аббасидтер дәуіріндегі кейінгі пікірталастарға ықпалын талдаймын. Мен Платонның, Брайсонның, Фемистийдің және Немезийдің ілімдеріне тоқталдым, олар адамзат қоғамын адамның әлсіздігі және өзін өміргдегі қажеттілігін қамтамасыз етудің салдары ретінде сипаттайды. Бұл авторлар Аббасидтер кезеңіндегі философиялық және әкімшілік әдебиеттерде көрініс тапқан ұйымдасқан адамзат қоғамының пайда болуы туралы натуралистік түсініктеме тұжырымдайды. Сонымен қатар, мақалада Қудама б. Джафар мен Әл-Фарабидің ислам әлемінде грек саяси идеяларының таралуына үлес қосқаны және Фемистийдің қауымдық бірігу туралы дискурсын үкіметтің қоғамдық келісімді сақтау үшін құдайдың мандатына байланғандығы туралы идеясымен үйлестіруі туралы айтылады. Мен бұл идеялардың адамзат қоғамын құруға натуралистік көзқараспен қарайтын, әміршіні жердегі Құдайдың көлеңкесі деп жариялайтын, тәртіпті сақтауға және шариғат заңдарының орындалуына жауап беретін әл-Ғазалидің ілімдерімен қалай сабақтасқандығын тұжырымдаймын. Түйін сіздер: саяси философия, исламдық ой, ежелгі грек философиясы, саяси билік, әл-Фараби |
|---|---|
| ISSN: | 2521-6465 |
| Contains: | Enthalten in: Chabaršy. Dintanu serijasy
|
| Persistent identifiers: | DOI: 10.26577/EJRS.2020.v23.i3.r6 |